"Sana cehennemde şükreden kim yüce Allah'ım?
Bu cehennemdeki kim?"
"Beni buraya kader getirdi, kalbim acıdan çatlıyor."
"Senin yolların ne kadar gizemli."
"Yüreğimin acısını söylüyorum."
"Ruhumun yakıcılığını söylüyorum."
"Hatırla, hayatım bir soluktan ibaret."
"Ah sen, beline kadar inen saçların dökülürken kırmızı elbiseler giydiğin, altından mücevherler taktığın zamanları hep unuttun. Gözlerine sürme çekerdin. Hatırla, kendini boşu boşuna güzelleştirirdin. Çölde yalnız bir şarkı olduğun ve arkadaşların seni terk ettiği için…Zaman akıyor ve öğlenin gölgeleri uzamaya başlıyor ve kuşlarla dolu bir kafes gibi, hayatımız da iniltiyle dolu. İçimizde hiç kimse bilmiyor ne kadar vakti kaldığını. Hasat zamanı geçti, yaz artık bitmek üzere ve bir kurtuluş bulamadık."
İnsanlar gerçekten ilgi çekici...
Seslendiren kadının telaffuzları ise dile aşık olmamı sağladı :')
Sondaki öğretmenle çocukların diyalogları çok güzel.
"Bize anne ve baba verdiği için Allah'a neden şükretmeliyiz? Sen söyle."
"Bilmiyorum, benim annem ve babam yok."
Ve...
Güzel doğanın içerisinde çirkin insan...
"Ev karadır."
Paylaşım için teşekkür ederim.