3kp
Üye
Bir İhanet Mi Yoksa Bir Başkaldırı Mı?
Yunan mitolojisinde ırmak tanrısı olarak anılan ‘’Asopos’un’’ kızı bir gün kaybolur. Kızını ne kadar arasa da bulamamıştır.Kendince planlar yapan Sisifos, Asapos’un yanına gidip ben senin kızına ne olduğunu biliyorum der. Ancak tekrar diyelim ki bu kendinin uydurduğu bir yalan. Asapos ise ne olduğunu sorduğunda, Bir şartım var şeklinde yanıtlar. Şartını soran Asopos’a, Sisifos der ki: Sen ırmak Tanrısı’sın, Benim mütevazi, kendimce bir krallığım var. Bana ırmak başhetmeni istiyorum der. Şartı kabul eden Asapos kızına ne olduğunu tekrar sorunca, Sisifos, kızını Zeus’un kaçırdığını söyler.
Zeus ihaneti ölümle cezalandırmak ister. Bunun üzerine ölüm tanrısı ‘’Thanatos’u’’ çağırır ve Sisifos’u öldürmesini ister. Ancak Sisifos hakkında bazı yazarların kahraman olarak nitelendirmesini bir etkisidir ki. Sisifos ölüm ruhunu zincire vurur. Ölüm gerçekleşmeyince, Zeus’un kardeşi olan aynı zamanda yer altı tanrısı olarak bashedilen ‘’Hades’’ abisiyle Sisifos hakkında tekrar görüşme yaparlar ve Savaş tanrısı ‘’Ares’’ den, Sisifosu yakalamasını ve yer altına götürmesini isterler. Bu olay gerçekleşir.
Yer altında da rahat durmayan Sisifos, Yer altı tanrısı Hades’i kandırarak kaçmayı başarır. Yaşlanacağı zamana kadar tanrılardan kaçarak yaşamaya çalışır. İlerleyen zaman diliminde Sisifos yaşlanır ve kaçamayacak hale gelmiştir. O gün Zeus, Sisifos’un cezasını vermeye hazırlanmıştır. Sisifos’a büyük ve ağır bir kayayı, dimdik bir dağın eteklerinden tepesine kadar çıkarmasını emreder, Sisifos kayayı dağın tepesine çıkarmaya çalışır ama her defasında kaya tekrar aşağı yuvarlanır. Sisifos kayanın tekrar aşağı yuvarlanacağını bilmesine rağmen, sürekli dener. En sonunda bundan keyif almaya çalışır ve mutlu şekilde cezasını çeker…. Kimilerine göre ‘’Zeus’un gazabına uğrayan kral olarak bahsedilse de, kimilerine göre bir başkaldırı söylemidir.’’
Yunan mitolojisinde ırmak tanrısı olarak anılan ‘’Asopos’un’’ kızı bir gün kaybolur. Kızını ne kadar arasa da bulamamıştır.Kendince planlar yapan Sisifos, Asapos’un yanına gidip ben senin kızına ne olduğunu biliyorum der. Ancak tekrar diyelim ki bu kendinin uydurduğu bir yalan. Asapos ise ne olduğunu sorduğunda, Bir şartım var şeklinde yanıtlar. Şartını soran Asopos’a, Sisifos der ki: Sen ırmak Tanrısı’sın, Benim mütevazi, kendimce bir krallığım var. Bana ırmak başhetmeni istiyorum der. Şartı kabul eden Asapos kızına ne olduğunu tekrar sorunca, Sisifos, kızını Zeus’un kaçırdığını söyler.
Zeus ihaneti ölümle cezalandırmak ister. Bunun üzerine ölüm tanrısı ‘’Thanatos’u’’ çağırır ve Sisifos’u öldürmesini ister. Ancak Sisifos hakkında bazı yazarların kahraman olarak nitelendirmesini bir etkisidir ki. Sisifos ölüm ruhunu zincire vurur. Ölüm gerçekleşmeyince, Zeus’un kardeşi olan aynı zamanda yer altı tanrısı olarak bashedilen ‘’Hades’’ abisiyle Sisifos hakkında tekrar görüşme yaparlar ve Savaş tanrısı ‘’Ares’’ den, Sisifosu yakalamasını ve yer altına götürmesini isterler. Bu olay gerçekleşir.
Yer altında da rahat durmayan Sisifos, Yer altı tanrısı Hades’i kandırarak kaçmayı başarır. Yaşlanacağı zamana kadar tanrılardan kaçarak yaşamaya çalışır. İlerleyen zaman diliminde Sisifos yaşlanır ve kaçamayacak hale gelmiştir. O gün Zeus, Sisifos’un cezasını vermeye hazırlanmıştır. Sisifos’a büyük ve ağır bir kayayı, dimdik bir dağın eteklerinden tepesine kadar çıkarmasını emreder, Sisifos kayayı dağın tepesine çıkarmaya çalışır ama her defasında kaya tekrar aşağı yuvarlanır. Sisifos kayanın tekrar aşağı yuvarlanacağını bilmesine rağmen, sürekli dener. En sonunda bundan keyif almaya çalışır ve mutlu şekilde cezasını çeker…. Kimilerine göre ‘’Zeus’un gazabına uğrayan kral olarak bahsedilse de, kimilerine göre bir başkaldırı söylemidir.’’
Albert Camus’yu çok etkilemiştir bu hikaye. Öyle ki, Türkçe’ye “Sisifos Söyleni” adıyla çevrilen bir kitap dahi yazmıştır. Sisifos her seferinde kayanın düşüşünü izler. Daha sonra başına gelecekleri bilmesine rağmen aşağı iner ve tekrar taşımaya başlar her seferinde. Camus, Sisifos’un mutlu olduğunu söyler. Ona göre Sisifos’unki bir boyun eğiş değil, başkaldırıdır. Tanrıların oyuncağı olmayı kabul etmez Sisifos. Yaptığı şeyi benimser ve bundan keyif almayı seçer. Sisifos artık mutludur.
Der ki Camus: “İnsan, anlamsızlığına ve tüm baskılarına karşın yaşamı yenmek zorundadır.” Tıpkı Sisifos’un tanrıları yendiği gibi.
Kaynakça:
Alıntıdır,İnternetten derlemeler.
Son düzenleme: