Tozlu Günlük

Geçmiş zamanların neşeli, çılgın ve gri günlükleri
Elinde kamerayla, tavan arasında bana poz verirdin
Ve ben özenerek yorgun vücudunu tutkuyla boyardım
Sabaha kadar bazen yemek yemeden ve hiç uyumadan

Ahh, ahh...
Sevmek güzeldi
Çağımızın çiçeğiydi
Bir perde altında mutlu bir kafenin kahveleri bizi buluştururdu
Sessizliği hayal ederek durmadan konuşurdu;
Zafere ulaşmak isteyen bir ressam;
Bir alıcı bulur ve ona bir tablo satar.
Onunla övünür, sokaklarda mutlu mesut dolaşırdı.

Ahh, ahh...
Melodilerin düşüncelerimi süslerken
Seninle düetlerimizi düşlerken
Sağlığımız, gülüşümüz, gençliğimiz vardı
Ancak cebimizde hiçbir şey yoktu.
Soğukta, sıcakta aynı iyi ruh hali
Susuzluğumuzda dans ederdi,
Hep aynı şekilde savaşırdı
Kapıları sonuna kadar açık
Kumdan kaleler yapardık

Ahh, ahh...
Gün doğumunu izlemek
Bir aşkın hayaliydi..
Bugün gri sisinin içinden beliren silüet iken
Yarın aydınlıkta kaybolan güneş idi..
Değişmiş buldum her şeyi,
Leylekler göçmüş, tüyleri dökülüvermiş..
Tutkunun kızılları dün gibi rüya görüyorlar hala..

Ahh, ahh...
Onun ışığını kaybettim..
Ahh, ahh...
O bir çiçekti ve sonunda yaprakları soldu,
Dikenleri düştü,
Ve sonunda;
Öldü.