Unutma

Gerçeği gizleyen akbabalar,
Karanlıkta dans ediyorlar.
Ölülerin acılı vedasıyla,
Sessizlik yerini çığlıklara;
Çığlıklar yerini ağıtlara...

Ufukta beliren simsiyah gölgeler,
Cansız parmaklara öpücük konduruyorlar.
Hatırlayacaklar, nasıl yaşadıklarını;
Asil ruhların ölümü ile...

Karanlık suların yanında, söğüt ağacının altında,
Soğuk, zamansız prens, kuzgunun kanatlarına gizlenmiş.
Kayıkçı, iki kuruşluk ay ışığı ile bulur yolunu.
Altında rüyaların saklandığı yıldızlı sular boyunca...

Terk edenleri, unutma.
Yarı yolda bırakanları, unutma.

Sürgün bahçesinde bekleyen, bilinmeyenin şarkısını söyleyendir...
Ölümün rönesansı sonsuza dek yankılanacak, hiçbir şey unutulmayacak.

Vuh!